Poziom cholesterolu we krwi zależy od wielu czynników – diety, aktywności fizycznej, ogólnego stanu zdrowia. Normy cholesterolu zaś powinno się odnosić do kondycji konkretnej osoby.
Normy cholesterolu są różne w różnych krajach, np. w USA są o 100 jednostek wyższe niż w Polsce, a co ciekawe w niektórych państwach w ogóle ich się nie stosuje. W Polsce stężenie cholesterolu całkowitego we krwi na poziomie 200 mg/dl uznaje się za prawidłowe u osób zupełnie zdrowych i młodych. Jednak najbezpieczniejsze dla naszego zdrowia jest stężenie nieprzekraczające 190 mg/dl. Dotyczy to zwłaszcza osób chorych lub zagrożonych schorzeniami układu krążenia – im poziom cholesterolu całkowitego niższy, tym lepiej.
Ważne stężenia frakcji cholesterolu LDL i HDL
Ważne są stężenia frakcji cholesterolu – LDL i HDL. U osoby zdrowej, u której nie występują dodatkowe czynniki ryzyka, np. w postaci palenia papierosów, nadwagi, spożywania dużych ilości tłuszczów zwierzęcych – za normę można przyjąć LDL na poziomie 130 mg/dl. Ale już u pacjentów po zawale, udarze, cierpiących na chorobę niedokrwienną serca powinien być znacznie niższy niż 100 mg/dl, natomiast u chorych na cukrzycę – nie przekraczać 70 mg/dl.
HDL, zwany powszechnie dobrym cholesterolem, jest niezwykle ważny dla naszego organizmu. Zdrowi mężczyźni powinni go mieć więcej niż 40 mg/dl, a kobiety więcej niż 50 mg/dl. Ale już u osób cierpiących na schorzenia układu krążenia jego stężenie we krwi musi przekraczać 60 mg/dl. Im więcej, tym lepiej, ponieważ to HDL „wymiata” z krwi zły cholesterol. Zatem im jest go więcej, tym więcej złego cholesterolu zostanie unieszkodliwione. Tylko przy dużym stężeniu HDL tętnice zaopatrujące serce i mózg w krew i tlen będą działały niezawodnie.
Osoby, które mają wysoki (powyżej 60 mg/dl) poziom HDL, uważa się za długowieczne, ponieważ średnio żyją one o 5–7 lat dłużej niż ci, którzy mają tzw. normalny poziom tej frakcji cholesterolu. Najskuteczniejszą formą walki z nadmiarem LDL jest ruch. To nie slogan, ale udowodniona wieloma badaniami prawda. Im więcej się gimnastykujemy, tym lepiej.
Drugim sprzymierzeńcem w walce o obniżenie poziomu cholesterolu całkowitego i frakcji LDL jest dieta niskotłuszczowa. Jeżeli dzięki diecie uda się obniżyć o 10 proc. wartości LDL i cholesterolu całkowitego, istotnie zmniejsza się ryzyko chorób układu krążenia. Jest o co zabiegać, bo u 40-latków ryzyko to obniża się o 54 proc., u 50-latków o 39 proc., a u 60-latków o 27 proc.
Wartości podawane na wydrukach badań, czyli te uznawane za referencyjne (normowe), mają jedynie wartość szacunkową. Dlatego ich samodzielne interpretowanie nie jest dobrym pomysłem. Jeśli więc lekarz zdecydował, że w Pani przypadku osiągnięte wartości są za wysokie, i wdrożył leczenie, aby je obniżyć, trzeba się temu podporządkować.
