W organizmie jest więcej złego cholesterolu (LDL) niż dobrego (HDL). Krąży we krwi w postaci maleńkich kuleczek otoczonych cieniutką białkową otoczką. Dzięki delikatnej otoczce łatwo przenika do krwiobiegu. Przywiera do wewnętrznych ścian naczyń, tworząc płytkę cholesterolową i zapoczątkowując rozwój miażdżycy. Utlenianie się (jełczenie) nasila jego szkodliwe działanie.
Gdy zawodzą wszystkie receptory, stężenie cholesterolu całkowitego przekracza nawet 600 mg/dl, a zaawansowana miażdżyca występuje już we wczesnym dzieciństwie (ta ciężka choroba trafia się 1 osobie na milion). W przypadku upośledzenia części receptorów zazwyczaj cholesterol całkowity przewyższa 300 mg/dl, choroba wieńcowa pojawia się miedzy 40. a 50. rokiem życia (statystycznie dotyczy 1 osoby na 500).
Najczęściej jednak wysoki cholesterol fundujemy sobie na własne życzenie. Gdy na błędy dietetyczne nałoży się skłonność genetyczną, ryzyko zaburzeń lipidowych rośnie. Problemom z cholesterolem sprzyja powszechny dzisiaj niezdrowy styl życia. Już od dziecka jesteśmy przekarmiani, nabieramy złych nawyków żywieniowych. Maluchy w wózkach trzymają w ręku ciasteczko zamiast jabłka czy marchewki.
Po co robić dziecku do szkoły kanapkę, kiedy łatwiej dać pieniądze na hamburgera? Sami też chętnie odżywiamy się w barach szybkiej obsługi, bo na domowe obiady nie mamy czasu ani ochoty. Jesteśmy zabiegani, zestresowani, wygodni. Po pracy nie chce nam się wyjść na spacer czy na basen, wolimy odpoczywać na kanapie przed telewizorem.
Na skutek tego wszystkiego organizm nie radzi sobie z gospodarką tłuszczową. Aby funkcjonowała bez zarzutu, dostarczony do komórek cholesterol powinien być zużyty, a jego nadmiar odprowadzony z organizmu przez dobrą frakcję. Niestety, sposób, w jaki żyjemy, sprawia, że coraz częściej to zamknięte koło zostaje przerwane. Efekt? U większości z nas cholesterol przekracza normę.
