Normy cholesterolu są pomocne w ocenie ryzyka występowania chorób serca. Biorąc pod uwagę normy cholesterolu oraz czynniki ryzyka takie jak: wiek, historia rodziny, palenie, podwyższone ciśnienie krwi lekarz może zinterpretować wyniki badań.
Do oceny ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego wykonuje się badanie nazywane lipidogramem, które obejmuje:
stężenie cholesterolu całkowitego,
Wartość cholesterolu całkowitego pokazuje jaka jest całkowita ilość tłuszczu w Twojej krwi. Według norm które stosuje się obecnie, poziom cholesterolu całkowitego powinien być w zakresie:
Poniżej 200 mg/dL (5.17 mmo/L) to wartość pożądana, w przedziale 200 – 239 mg/dL (5.17 – 6.18 mmol/L) to poziom podwyższony natomiast w przediale od 240 mg/dL (6.21 mmol/L ) i powyżej występuje wysokie ryzyko chorób serca a w ocenie poziomu cholesterolu nie należy kierować się tylko całkowitą jego zawartością we krwi. Trzeba przyjrzeć się również frakcji HDL, LDL i trójglicerydom, bo one świadczą o jakości tłuszczu, który płynie w Twoich żyłach.
Cholesterol HDL jest uważany za „dobry cholesterol”. Jego rolą jest odprowadzenie nadmiaru cholesterolu z organizmu do wątroby gdzie ulega rozpadnięciu. Wyższy poziom HDL niż pożądany uważa się za bardzo zdrowy, ponieważ pełni on funkcję ochronną i zabezpiecza przed chorobami serca. Analogicznie każdy niższy poziom HDL od pożądanego stwarza zagrożenie występowania chorób wieńcowych.
Cholesterol LDL często nazywany „złym cholesterolem” są to lipoproteiny, które krążą pomiędzy wątrobą a innymi organami i tkankami w organizmie, transportując cholesterol tam gdzie jest potrzebny. Ustalono że cholesterol LDL jest bardzo ściśle powiązany z rożnego rodzaju chorobami serca, a jego nadmiar jest niebezpieczny dla zdrowia.
Trójglicerydy, zgodnie z wytycznymi Polskiego Forum Profilaktyki prawidłowe wartości lipidów u dorosłej osoby powinny wynosić mniej niż 150 mg/dl (1,7 mmol/l). Nadmierne stężenie trójglicerydów we krwi (hipertrójglicerydemia) obserwuje się przeważnie u osób otyłych. Zwiększa to ryzyko zmian miażdżycowych i choroby niedokrwiennej serca (wieńcowej). Często w parze idzie insulinooporność i cukrzyca typu 2. Rozwój miażdżycy przebiega szybciej, gdy podwyższonemu poziomowi trójglicerydów towarzyszy obniżenie frakcji dobrego cholesterolu HDL. Jednak w najgorszej sytuacji są ci, u których stwierdza się zarówno podwyższony poziom trójglicerydów, jak i cholesterolu całkowitego oraz złego.
