Kreatynina jest produktem metabolizmu, występuje we krwi i moczu, z którym jest wydalana. Badanie biochemiczne stężenia kreatyniny pozwala monitorować pracę nerek. Sprawdź, jakie są normy kreatyniny we krwi i o czym może świadczyć jej zbyt wysokie lub zbyt niskie stężenie w osoczu.
Poziom kreatyniny we krwi zależy od jej produkcji i szybkości jej wydalania z organizmu. Badanie biochemiczne krwi pod kątem kreatyniny w zestawieniu z badaniem moczu pozwala obliczyć klirens kreatyniny, służący do oceny funkcjonowania nerek. Dlaczego?
Bo stężenie kreatyniny w surowicy krwi jest dla danej osoby wielkością względnie stałą – kreatynina nie jest ani wchłaniana zwrotnie, ani wydzielana przez cewki nerkowe, a jej ilość w moczu jest uzależniona niemal wyłącznie od funkcji filtracyjnej nerek (od przesączania kłębuszkowego).
Norma dla kreatyniny to 62-124 mmol/l (0,7-1,4 mg/dl).
Wzrost poziomu kreatyniny może wynikać z jej nadmiernej produkcji – np. podczas wysiłku fizycznego czy u osób cierpiących na gigantyzm albo z zahamowania jej wydalania z organizmu. Zdarza się to przy:
-
niewydolności nerek
-
zatruciach związkami organicznymi i nieorganicznymi
-
przyjmowaniu niektórych leków m.in. przeciwbólowych, antybiotyków z grupy tetracyklin i cefalosporyn
Kreatynina poniżej normy. Spadek stężenia kreatyniny w organizmie mogą powodować niektóre leki sterydowe, kortykosterydy mające działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne.
Przenośny analizator do badania kreatyniny CardioChek PA i CardioChek Plus.
