Pomiaru poziomu ciał ketonowych w moczu dokonuje się w laboratorium analitycznym na podstawie przedstawionej przez pacjenta próbki moczu.
Osoba badana musi się zaopatrzyć w specjalny wyjałowiony pojemnik na mocz do badań. Nie należy go otwierać aż do momentu pobierania próbki. Przed tym należy dokładnie umyć okolice narządów płciowych wodą z mydłem. Oddawanie moczu należy rozpocząć do muszli klozetowej, a dopiero po chwili pod strumień moczu podstawia się pojemnik. Następnie należy szczelnie zamknąć pojemnik i jak najszybciej dostarczyć go do laboratorium. Tam osoba przeprowadzająca zanurzy w próbce specjalny pasek pokryty substancją wchodzącą w reakcje z ciałami ketonowymi. Jeśli pasek zmieni kolor, oznacza to obecność ciał ketonowych w moczu.
Prawidłowy wynik badania jest negatywny – brak ciał ketonowych w moczu. Poziom ciał ketonowych dzieli się na trzy kategorie:
- niski:
- średni: 20-40 mg/dl,
- wysoki: > 40 mg/dl.
Śladowe lub niewielkie ilości ketonów w moczu mogą oznaczać, iż rozpoczęło się gromadzenie tych związków chemicznych w organizmie. Badanie należy powtórzyć po kilku godzinach. Niebezpieczne są średnie i duże ilości ciał ketonowych w moczu, gdyż mogą doprowadzić do zaburzenia równowagi chemicznej krwi i zatruć organizm. Wysoki poziom glukozy we krwi w połączeniu z wysokim poziomem ketonów może wskazywać na źle kontrolowaną cukrzycę.
W aptekach oraz sklepach medycznych dostępne są również testy do użytku domowego do kontroli ciał ketonowych w moczu.
