(ang. low density lipoproteins, czyli tak zwany „zły cholesterol” powodujący pojawianie się zmian miażdżycowych) beta-lipoproteina – o małej gęstości.
zły cholesterol LDL Jeśli jej poziom jest zbyt wysoki, to duże ilości cholesterolu (LDL wyprowadza go z wątroby do komórek) odkładają się w komórkach ścian tętniczych, tworząc tam złogi, zwane blaszkami miażdżycowymi, i w rezultacie doprowadzając do zwężenia tętnic wieńcowych. Tworzenie się blaszek miażdżycowych jest udziałem zarówno cholesterolu egzogennego, jak i endogennego.
Nieodpowiednia dieta obfitująca w pożywienie z dużą ilością cholesterolu i tłuszczów pochodzenia zwierzęcego podwyższa stężenie LDL. Wszystko to powoduje rozwój miażdżycy i zwiększa ryzyko choroby wieńcowej. Tak więc korzystny dla zdrowia jest niski poziom LDL.
Zły cholesterol LDL jest podatny na utlenianie przez wolne rodniki i inicjuje powstawanie ognisk miażdżycowych we wnętrzu arterii. LDL to cholesterol, który związany jest z b-lipoproteiną. Jego wartość można wyliczyć znając wartości triglicerydów, cholesterolu całkowitego i cholesterolu HDL.
Takie postępowanie nie zawsze da nam prawidłowy wynik. Ponieważ każde badanie z osobna jest zawsze obarczone błedem pomiarowym.Błedy mogą wynikać z niedokładności pomiarów wszystkich trzech elementów lub każdego z osobna. Dlatego też najlepszym rozwiązaniem jest bezpośredni pomiar złego cholesterolu LDL. BEZPOŚREDNIO LDL.
Poziom złego cholesterolu LDL można zredukować stosując dawki aktywności fizycznej. W zależności od stanu i kondycji zdrowia zaleca się ćwiczenia areobowe. Czyli wysiłek fizyczny przez około 30-45 minut do wyboru: rower,biegi,steper,trec,wiosla. Zaleca się także pływanie na basenie, które może być lekiem na większość dolegliwości a zwłaszcza stres. zły cholesterol LDL
Obecnie na rynku dostępne jest urządzenie, które wykonuje taki pomiar. CardioCkek Professional posiada możliwość pomiaru bezpośrednio złego cholesterolu LDL. Poziom cholesterolu LDL powinien być możliwie jak najniższy – najlepiej poniżej 100 miligramów na 0,1 litra surowicy krwi. To może jeszcze raz, ale inaczej:
LDL – znany powszechnie jako „zły” cholesterol lub beta-lipoproteina. Powoduje podwyższenie poziomu cholesterolu we krwi przez jego transport z wątroby do tkanek. Lipoproteina LDL jest cząstką, która powstaje z VLDL. Jest ona mniejsza niż VLDL z którego powstała, gdyż jest już pozbawiona trójglicerydów. Zawiera w sobie ok. 20% białka, 50% cholesterolu, 20% fosfolipidów, 10% trójglicerydów. Zawiera w sobie tyle cholesterolu, gdyż jego ilość nie zmniejszała się dotąd. Średni czas życia tej cząstki we krwi wynosi ok. 2 dni. W ok. 70% cząstki te są usuwane przez wątrobę, a w ok. 30% przez inne tkanki i narządy.
Podział ten jest do pewnego stopnia zmienny w zależności od potrzeb organizmu. LDL powoduje podwyższenie poziomu cholesterolu we krwi dlatego przyspiesza rozwój miażdżycy. Jeśli jej poziom jest zbyt wysoki, to duże ilości cholesterolu odkładają się w komórkach ścian tętniczych, tworząc tam złogi, zwane blaszkami miażdżycowymi i w rezultacie doprowadzając do zwężenia tętnic wieńcowych.
Warto dodać, że w tworzeniu się blaszek miażdżycowych bierze udział zarówno cholesterol egzogenny, jak i endogenny. Nieodpowiednia dieta obfitująca w pożywienie z dużą ilością cholesterolu i tłuszczów nasyconych podwyższa stężenie LDL. Wszystko to powoduje rozwój miażdżycy i zwiększa ryzyko choroby wieńcowej. Za korzystny dla zdrowia uważa się niski poziom LDL.
